Belangrijk thema in het werk van mijn broer was vergankelijkheid en een deel van zijn werk is dan ook letterlijk vergaan en dat is goed. Wat overbleef is meer dan genoeg om zijn gedachtegoed voort te laten leven. Elk stukje papier met schetsen en aantekeningen, elk stuk gereedschap dat hij hanteerde, elk boomblad dat hij droogde tussen oude kranten, elke steen en stuk hout dat hij vond dat hem fascineerde en inspireerde... dat alles is er nog, en zoveel meer.
Onder zijn werktafel vonden we zeker 100 sigarenkistjes, met liefde verzameld om ooit iets mee te doen, een aantal daarvan gebruikte hij daadwerkelijk voor zijn projecten.
![]() |
Brachinus Crepitans [bombardeerkever] |
![]() |
Biston Betularia Colorus [gekleurde berkenspanner] |
Ik zal hier niet dieper ingaan op verhalen achter deze kistjes, hoewel ik die zeer de moeite waard vind, maar alles heeft zijn tijd en plaats.
Mijn oudste broer nam een hele lading ongebruikte doosjes mee om ooit nog iets mee te gaan doen en dat ontroert me, zoals er zoveel was dat me ontroerde die laatste keer op die fijne plek. Met mijn voorliefde voor dingen-in-doosjes kon ik het ook niet laten een paar kleine sigarendoosjes mee te nemen...
Ook nam ik nog een paar kleine kunstwerken mee, zodat in bijna iedere ruimte van mijn huis iets staat, ligt of hangt van de hand van mijn broer, een uniek en waardevol mens, niet omdat ik het nodig heb om me hem te herinneren, maar omdat het me zo blij maakt... ondanks alles
-----------------------------------------------------------------------------------
actuele informatie over het dingen-in-doosjes project vind je op facebook